معاون مرکز فضای مجازی: نسبت ترافیک اینترنت داخلی به خارجی باید 70 به 30 باشد

معاون مرکز فضای مجازی در خصوص سند شبکه ملی اطلاعات توضیحاتی داده است که بخشی از آن مربوط به ترافیک داخلی اینترنت است و گویا وی نسبت 70 به 30 را اعلام کرده است.

امروز پس از سال‌ ها فراز و فرود در به اجماع نظر رسیدن اعضای شورای عالی فضای مجازی و وزارت ارتباطات بر سر تعریف یکسان از مفهوم شبکه ملی اطلاعات، این پروژه ملی وارد فاز جدیدی شده است. درواقع از 23 آذر، بررسی طرح کلان شبکه ملی اطلاعات در دستور کار شورای عالی فضای مجازی قرار گرفته است و بالاخره در تاریخ 21 دی ماه، طرح کلان شبکه ملی اطلاعات روی میز شورای عالی فضای مجازی قرار گرفت. حالا این طرح در تاریخ‌ های 12 و 26 بهمن ماه، طی دو جلسه به بررسی گذاشته شده است. در این بین عباس آسوشه معاون مرکز ملی فضای مجازی، به سوالاتی در خصوص این طرح پاسخ می‌ دهد.

یکی از بخش‌های هدف‌گذاری سند کلان شبکه ملی اطلاعات، در خصوص ترافیک داخلی دیتا است. معاون مرکز ملی فضای مجازی درباره ترافیک داخلی در این سند چنین توضیح داده است:

برای ترافیک داخلی، قابلیت 70 درصد به 30 درصد در نظر گرفته شده است؛ البته این رقم در کره جنوبی 80 به 20 درصد است. درحالی‌ که ما با 70 درصد موافقت کردیم و گفتیم که شبکه این امکان را داشته باشد تا 70 درصد ترافیک داخلی را پشتیبانی کند و قابلیت 30 درصد ترافیک خارجی را نیز داشته باشد اما این مسئله زمانی اتفاق می‌ افتد که خدمات کاربردی و محتوای ما همپای شبکه حرکت کنند. بنابراین اصلاً به این معنا نیست که ما می‌خواهیم سرعت اینترنت را کم کنیم و یا دسترسی به اینترنت را به ۳۰ درصد برسانیم. اصلاً چنین قراری نیست بلکه حرف اصلی این است که باید این امکان و قابلیت در شبکه باشد که خدمات کاربردی و محتوا، همپای شبکه رشد کنند. محتوای اینترنت باید به ۳۰ درصد ظرفیت ارتباطی ما برسد و ۷۰ درصد باید در اختیار خدمات و محتوای داخلی شامل خدمات حمل‌ونقل، سلامت و بهداشت و دولت الکترونیک باشد. امروز ما در این زمینه‌ها بی‌بهره هستیم. همان‌طور که می‌بینید خدماتی مانند تاکسی‌ های اینترنتی کار مردم را در خصوص حمل‌ و نقل راحت کرده‌ اند. بنابراین حرف ما این است که این قبیل سکوها روی شبکه ملی اطلاعات به عنوان خدمات پایه ارائه شود. مردم خیلی برایشان فرقی نمی‌کند که از طریق شبکه داخلی یا اینترنت، سرویس دریافت کنند. مهم این است که سرویسی که می‌گیرند با کیفیت ارائه شود. اما بعضی‌ها متأسفانه با توجه به اهداف سیاسی و حزبی این مسئله را نادیده می‌گیرند و آن را به سمتی می‌ برند که اصلاً مردم در آن نقطه قرابتی ندارند. بنابراین یکی از موضوعاتی که در این سند مورد توجه قرار گرفته است بحث مزیت بخشیِ تعرفه‌ای است. به نحوی که دسترسی به خدمات داخلی نسبت به خدمات خارجی مزیت داشته باشد.

این صحبت‌ها در شرایط درست است که سرویس‌ های داخلی، توانایی برآورده کردن نیازهای کاربران را داشته باشند. این در حالی است که در مدت قطعی مقطعی اینترنت در کشور، به عینه دیدم سرویس‌های داخلی چنین توانایی را ندارند. برای نمونه موتور های جستجوی بومی، به هیچ عنوان در حد قابل قبولی نبودند که بتوانند نیاز کاربران را مرتفع کند. اما به نظر می‌ رسد که معاون مرکز ملی فضای مجازی این مسئله را می‌ دانید و در این خصوص در ادامه چنین توضیح داده است:

این هدفی است که یک سرویس داخلی مانند موتور جستجو، ۱۰۰ درصد نیاز های مردم را برآورده کند و باید بسیار ارزان‌ تر از دسترسی به سرویس های خارجی باشد، تا زمانی که ما موتور جستجویی داشته باشیم که بیش از ۷۰ درصد مردم از آن استفاده می‌کنند. آن زمان باید برای آن مزیت بخشی کرد. برای مثال امروز خدماتی مانند ایمیل و پیام‌رسانی، سرویس قابل و با کیفیتی نیستند که بتوانند با سرویس‌های خارجی رقابت کنند. بنابراین در این زمینه نباید مزیت بخشی کرد و بخواهیم تعرفه سرویس‌های خارجی را گران کنیم چرا که سرویس ایرانی معادل که مردم بتوانند به راحتی از آن استفاده کنند وجود ندارد. تحقق این موضوعات را تا سال ۱۴۰۰ مدنظر قرار داده‌ ایم.

البته این امید است که واقعا سرویس‌ های داخلی از جمله موتورهای جستجو و شبکه‌ های اجتماعی داخلی و سایر سرویس‎‌های بومی، بتوانند کاملا نیاز همه را مرتفع کنند اما تا زمان تحقق این آرمان‌ها، در نظر گرفتین چنین بخش بندی برای اینترنت و ترافیک دیتا، تنها باعث افزایش قیمت اینترنت خواهد شد و این در حالی است که عملا کاربران باید هزینه گزافی را برای اینترنت بپردازند و در مقابل سرویس داخلی مناسبی هم در دسترسشان قرار نگیرد.

 

نظر شما در این خصوص چیست؟